بررسی فقهی و حقوقی مرگ مغزی

سابقه و هدف: مرگ مغزی و پیوند اعضاء، یکی از مسائل جدید فقهی و پزشکی است، فرد مبتلا به مرگ مغزی، نه کاملا زنده است که احکام زنده بر او بار شود و نه مرده، که احکام مردگان مثل تکفین و تدفین یا اجرای وصایای بر او انجام پذیرد.از آنجائیکه سوالات اخلاقی و قانونی بسیاری در مورد مرگ مغزی وجود دارد، لذا این مطالعه به منظور بررسی نظرات و دیدگاههای فقها و حقوقدانان در مورد مرگ مغزی و پیوند اعضاء انجام شد. روش کار: این مطالعه با بررسی متون علمی و فقهی در زمینه مرگ مغزی و پیوند اعضاء انجام شد و احکام فقهی و حقوقی مرگ مغزی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: در مورد احراز پایان حیات برای فقیه با نظرکارشناس یعنی پزشکان مدنظر می باشد. اگر اتفاق اهل خبره کارشناسان، بر مرگ باشد، فقها حکم میت را جاری می سازند واگر این اتفاق نظر نباشد و شک و تردید وجود داشته باشد انتظار تا زمان ظهور علائم مرگ و قطعی شدن آن واجب است. اهدای اعضای شخص دچار مرگ مغزی پس از مرگ واقعی، امکان پذیر است و نیازمند رضایت وارث شرعی و قانونی خواهد بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که مرگ مغزی، در واقع، نوعی مرگ برگشت ناپذیر است. پس قطع عضو فرد مبتلا به مرگ مغزی، برای نجات جان دیگری با رضایت وارث شرعی مجاز می باشد، بشرط آنکه متخصصان، با ابزار دقیق، این مرگ راتایید کنند.